Cartoon

มนุษย์รู้จักการสังเคราะห์พอลิเมอร์เมื่อประมาณ 110 ปีที่แล้ว และจากนั้นอีกราวๆ 50 ปี หรือในปี 2450 มนุษย์ก็สามารถผลิต “พลาสติก” ขึ้นมาได้สำเร็จ พลาสติกเข้ามามีบทบาทในชีวิตของมนุษย์มากขึ้นตั้งแต่แรกตื่นจนถึงปิดตานอน นักวิทยาศาสตร์ พบว่า จนถึงปัจจุบันมีพลาสติกเกิดขึ้นมากกว่า 8,300 ล้านตัน ในจำนวนนั้นประมาณ 6,300 ล้านตัน กลายเป็น “ขยะพลาสติก” โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) รายงานว่า ทั่วโลกใช้ถุงพลาสติกมากถึงปีละ 5 แสนล้านใบ ซึ่งครึ่งหนึ่งคือพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง ขณะที่กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม ระบุว่า ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา มีปริมาณขยะพลาสติกเกิดขึ้นประมาณ 12% ของปริมาณขยะทั้งหมด หรือประมาณปีละ 2 ล้านตัน และ ปี 2559 มีปริมาณขยะพลาสติกสูงถึง 3.2 ล้านตัน/ปี สำนักข่าวสิ่งแวดล้อม (GreenNews) ขอชักชวนให้เราทุกคนช่วยกันลดและละการใช้พลาสติก และเริ่มต้นปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพียงแค่ปฏิเสธการรับถุงพลาสติกก็สามารถช่วยลดปริมาณขยะได้จำนวนไม่น้อยทีเดียว

ทรัพยากรไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง หากแต่เป็นสมบัติส่วนรวมของทุกชีวิตที่สามารถใช้ประโยชน์ร่วมกันได้ แต่จนถึงขณะนี้ เป็นที่ชัดเจนว่าทรัพยากรจำนวนมากถูก ‘ตัดแบ่ง’ จนขาดวิ่น และมักมีเพียงคนบางกลุ่มเท่านั้น ที่ได้รับผลประโยชน์เต็มเม็ดเต็มหน่วย แน่นอนว่ากระแสสังคมย่อมไม่อาจยอมรับ ไม่พอใจ และไม่เห็นด้วย ทว่านอกเหนือจากเสียงบ่นและคำวิพากษ์วิจารณ์แล้ว น่าสนใจว่ามีอะไรอีกบ้างที่เจ้าของทรัพยากรจะสามารถทำร่วมกันได้ !!?

อากาศแปรปรวน ภัยพิบัติถาโถม ความแห้งแล้งแผ่ขยายทุกหย่อมหญ้า เหล่านี้คือความผิดปกติของธรรมชาติที่สำแดงอาการออกมา ความเกรี้ยวกราดของธรรมชาติ นำมาซึ่งความเดือดร้อนทั่วทุกหัวระแหงของมนุษย์ ขณะที่ความสุขสงบของธรรมชาติ คือความสันติของมนุษย์เช่นกัน เป็นไปได้หรือไม่ว่า สัญญาณที่ธรรมชาติส่งออกมา คือพยายามสื่อสารบางสิ่งบางอย่างมาถึงพวกเรา ?

"วันช้างไทย" ได้ถูกกำหนดขึ้นเพื่อให้คนไทยได้ร่วมกันรำลึก และตระหนักถึงความสำคัญของช้างซึ่งเป็นสัตว์ประจำชาติไทย โดยตรงกับวันที่ 13 มีนาคม ของทุกปี ซึ่งเป็นวันที่คณะกรรมการคัดเลือกสัตว์ประจำชาติ ได้เคยมีมติให้ช้างเผือกเป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทย สำนักข่าวสิ่งแวดล้อม (GreenNews) ขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการรณรงค์ให้ "ช้าง" ยังคงอยู่คู่บ้านคู่เมืองไทยต่อไปในอนาคต

หนึ่งในคุณสมบัติเด่นของสิ่งมีชีวิตคือการปรับตัวเพื่อการอยู่รอด เพื่อรักษาเผ่าพันธุ์ให้ดำรงอยู่ ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติจึงปรากฏการปรับตัวครั้งใหญ่หลากหลายครั้ง ... การอพยพย้ายถิ่นฐาน การเปลี่ยนแปลงภูมิลำเนา การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต อาชีพ แหล่งอาหาร ฯลฯ มีให้เห็นเรื่อยมา ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เกี่ยวพันโดยตรงกับทรัพยากร ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ในนามของการพัฒนา มนุษย์พร้อมที่จะสังเวยทรัพยากร-ดัดแปลงสิ่งแวดล้อม เพื่อให้เกิดความเจริญก้าวหน้าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อแทรกแซงธรรมชาติ ความสมดุลย่อมสูญสิ้น ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคือหลักฐานสำคัญที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจปฏิเสธ เรายังมั่นใจอยู่ใช่หรือไม่ว่า เราแข็งแกร่งพอที่จะผ่านการคัดสรรโดยธรรมชาติในครั้งนี้ ?

หากน้ำคือแหล่งกำเนิดของชีวิต พื้นที่ชุ่มน้ำก็คือแหล่งศักดิ์สิทธิ์ให้ทุกชีวิตได้พึ่งพิงอาศัยในการดำรงอยู่ ที่ผ่านมา พื้นที่ชุ่มน้ำเป็นทั้งแหล่งอาหารและน้ำให้กับคน พืช และสัตว์ ช่วยรักษาสมดุลของระดับน้ำใต้ดิน ช่วยลดและป้องกันปัญหาน้ำท่วมฉับพลัน ช่วยป้องกันน้ำเค็มรุกแผ่นดิน ช่วยป้องกันรักษาชายฝั่ง ลดการพังทลาย และอื่นๆ อีกมากมาย มีคำกล่าวเปรียบเปรยว่า พื้นที่ชุ่มน้ำเสมือน "ซุปเปอร์มาร์เก็ต" ของชุมชน หรือเป็น "มดลูก" ของป่าไม้ เมื่อวันที่ 2 ก.พ.2514 ทั่วโลกจึงได้ร่วมกำหนด อนุสัญญาแรมซาร์ (Ramsar Convention) หรืออนุสัญญาว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระหว่างประเทศ ขึ้นที่เมืองแรมซาร์ ประเทศอิหร่าน โดยมีเป้าหมายเพื่อการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์ในพื้นที่ชุ่มน้ำ ตลอดจนยับยั้งการสูญหายของพื้นที่ชุ่มน้ำในโลก พร้อมกำหนดให้วันที่ 2 ก.พ.ของทุกปี เป็นวันพื้นที่ชุ่มน้ำโลก (World Wetlands Day) เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมกันตระหนักและเห็นคุณค่าถึงความสำคัญของระบบนิเวศชนิดนี้

นับตั้งแต่ยุคการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นต้นมา ทุกชีวิตในโลกใบนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง ความเจริญด้านเทคโนโลยีได้คืบคลานไปทั่วทุกหัวระแหง เครื่องยนต์ เครื่องจักร สิ่งประดิษฐ์ นวัตกรรม ถือกำเนิดขึ้นมากมาย ในมุมหนึ่ง นั่นคือความสะดวกสบายและคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แต่ในอีกมุมหนึ่งนั่นก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมดเสียทีเดียว แน่นอนว่า การพัฒนานำมาซึ่งความเจริญก้าวหน้า แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมต่างสูญสลายย่อยยับคู่ขนาน จนถึงปัจจุบันที่อุตสาหกรรมและความเจริญเบ่งบานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ผลกระทบก็รุนแรงขึ้นตามลำดับ หากโครงการพัฒนาคือหัวใจของการพัฒนาและความเจริญก้าวหน้า สิ่งแวดล้อมก็คือหัวใจของการมีชีวิตอยู่ ความสมดุลจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ซึ่งเชื่อว่าเราทุกคนต่างรับรู้ถึงความเป็นจริงข้อนี้เป็นอย่างดี

สำนักข่าวสิ่งแวดล้อม (GreenNews) ขอให้ทุกท่านมีความสุขไปกับโลกใบเดิมที่เรายังต้องช่วยกันดูแลต่อไป Happy New Year 2018

ปัจจุบันทั่วโลกมีอัตราการผลิต "ขยะชุมชน" ราว 1,300 ล้านตันต่อปี และคาดว่าจะพุ่งสูงถึง 2,200 ล้านตันต่อปี ภายใน ค.ศ.2025 ตามการประเมินของธนาคารโลก (World Bank) ถ้าเป็นจริงตามนั้น หมายความว่าค่าเฉลี่ยการผลิตขยะต่อคนจะพุ่งจาก 1.2 กิโลกกรัมต่อคนต่อปี เป็น 1.42 กิโลกกรัมต่อคนต่อปี ภายในระยะเวลาไม่ถึง 10 ปี รายงานการศึกษายังสะท้อนอีกว่า รายได้ประชากรแปรผันตรงกับอัตราการผลิตขยะเป็นเงาตามตัว ปฏิเสธไม่ได้ว่า เมื่อเราเจริญขึ้น เราก็จะบริโภคมากขึ้น และเราก็สร้างขยะมากขึ้นเช่นกัน ในแง่หนึ่ง การกำจัดขยะอย่างมีประสิทธิภาพ คือสิ่งจำเป็นยิ่งในการสร้างสังคมที่อยู่ได้อย่างยั่งยืน แต่ก็นับเป็นความท้าทายยิ่งสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนา เพราะมูลค่าของการดำเนินการนี้อาจสร้างค่าใช้จ่ายที่สูงถึง 20-50% ของงบประมาณตามเทศบาลเมือง ไม่นับรวมถึงการสร้างระบบที่ดี และการมีวินัยของส่วนรวม นั่นจึงไม่น่าแปลกใจ ที่ประเทศรายได้ปานกลาง-น้อยส่วนมาก มักจะกำจัดขยะด้วยวิธีการที่ไม่ถูกต้อง อย่างการฝังกลบในสถานที่ไม่ได้มาตรฐาน หรือการเผาในที่โล่ง ไม่น่าแปลกใจอีกเช่นเดียวกันว่า สิ่งที่ตามมาจากกระบวนการเหล่านี้คือผลกระทบรุนแรงกับสุขภาพของประชาชน ในฐานะของแหล่งแพร่พันธุ์เชื้อโรคและผลกระทบต่อสุขภาพของโลก ในฐานะแหล่งผลิตก๊าซมีเทน ต้นเหตุสำคัญของปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ คงเป็นเรื่องยากที่เราจะยับยั้งการเพิ่มขึ้นของประชากร แต่คงไม่ยากจนเกินไป หากเราจะช่วยกันลดการเพิ่มขึ้นของปริมาณขยะ